اگر جزو افراد پرمشغله هستید، احتمالا همیشه به دنبال آن هستید که با صرف نظر کردن از بخشی از روتین آرایشی یا پوستی خود، به کارهای بیشتری برسید. پر کردن ابروهای کم پشت با مداد، یکی از موارد وقت گیر است که حذف آن می تواند تا حد زیادی به صرفه جویی در زمان شما کمک کند. به همین سبب بسیاری از افراد میکروبلیدینگ ابرو را به عنوان روشی جایگزین انتخاب می کنند. میکروبلیدینگ برخلاف روش های مرسوم قبلی نظیر تاتو، ابروها را بسیار طبیعی و به اصطلاح نچرال جلوه می دهد که این مسئله به تنهایی دلیل دیگری برای محبوبیت آن است. اگر شما هم دغدغه مشابهی دارید، شما را به مطالعه این مقاله مجله سفیر دعوت می کنیم تا با آگاهی کامل از مراحل میکروبلیدینگ ابرو، در مورد انجام آن تصمیم گیری کنید.
فهرست مطالب
میکروبلیدینگ چیست؟
میکروبلیدینگ روشی تقریبا جدید برای پر کردن ابرو و رفع نواقص آن است. این روش به نسبت روش های مشابه، نتیجه طبیعی تر و البته ماندگاری کمتری دارد. میکروبلیدینگ ابرو به سه نوع فیبروز، بولد بروز، فشن یا لیفت ابرو تقسیم می شود که انتخاب هر یک از آن ها، به سلیقه و فرم ابروی فرد بستگی دارد. به عنوان مثال، روش بولد بروز ابروها را بسیار پرپشت تر و پر رنگ تر نشان می دهد و در نتیجه برای افرادی با ابروهای پرپشت پیشنهاد نمی شود. همچنین کسانی که افتادگی پلک دارند بهتر است از لیفت ابرو استفاده کند تا با بالا کشیدن ابرو، افتادگی پلک شان کمتر شود. افرادی که ابروهای کم پشت و نازکی دارند نیز می توانند روش های بیشتری را در نظر بگیرند.
به طور کلی با استفاده از متد میکروبلیدینگ، می توان طرح ها و فرم های مختلفی ایجاد نمود؛ حتی تاج ابرو می تواند نامنظم باشد. اما از آنجایی که معمولا خانم های ایرانی ترجیح می دهند ابروهایشان اندکی کادر و نظم داشته باشد، میکروبلیدینگ فیبروز را انتخاب می کنند. این روش علاوه بر طبیعی بودن، یک کادر و نظم و ترتیب خاصی نیز دارد.
صفر تا صد مراحل میکروبلیدینگ
در این قسمت از مقاله، مراحل میکروبلیدینگ ابرو را با جزئیات توضیح می دهیم تا با آمادگی کامل این پروسه را شروع کنید:
1. انتخاب بهترین متخصص میکروبلیدینگ ابرو
انتخاب سالن و متخصص میکروبلیدینگ باید پس از پرس و جوی کافی، مشاهده نمونه کار پیگمنتر و اطمینان از مجوز سالن انجام گیرد. میکروبلیدینگ پروسه ای حساس و هزینه بر است و در صورتی که اشتباهی در این پروسه رخ دهد، ریسک بد فرم شدن ابروها یا ابتلا به بیماری های عفونی وجود خواهد داشت. بنابراین هرگز کیفیت را فدای قیمت نکنید و بهترین سالن میکروبلیدینگ ابرو را انتخاب نمایید.
2. آمادگی برای میکروبلیدینگ ابرو
در این مرحله جلسه ای با پیگمنتر خواهید داشت که طی آن طرح، رنگ و میزان پهنی ابروها مشخص می شود. رنگ ابروها به سلیقه مشتری و رنگ پوست او بستگی دارد. اما معمولا پیگمنترها رنگ های تیره مانند قهوه ای تیره را پیشنهاد می کنند. در صورتی که رنگ روشن تری بخواهید، باید تعداد دفعات رنگ کردن موها و ابروهای خود را نیز در نظر بگیرید؛ زیرا این مسئله در تعیین تعداد جلسات ترمیم تاثیر می گذارد.
با این حال میزان ضخامت ابروها، از دست شما و متخصص میکروبلیدینگ خارج است. پیگمنترها اجازه پهن کردن بیش از اندازه ابروها را ندارند؛ زیرا هدف این روش تنها پر کردن نواحی خالی و رفع نقص ابرو است، به طوری که ابروها از حالت طبیعی خود خارج نشوند. اما اگر پیشانی بلندی دارید یا فاصله چشم ها با ابروهایتان زیاد است، پیگمنتر می تواند نیم میلی متر از بالا و نیم میل یمتر از پایین ابرو را پهن تر کند.
طرح ابرو نیز به نواقص ابروی فرد بستگی دارد. بنابراین در صورتی که پلک افتادگی دارد و یا ابرو شکسته است، میکروبلیدینگ باید به نحوی انجام گردد که این مشکلات پوشانده شود. به عنوان مثال، اگر یک ابرو پایین تر از دیگری است، باید بیشتر روی ابروی پایین تر کار شود تا مانند ابروی دیگر و قرینه آن شود. البته تمامی این مراحل طبق سلیقه فرد و پس از تایید او انجام می شود.
برای قرینه سازی ابرو نیز از اپلیکیشن تلفن هوشمند یا ابزار دیوایدر استفاده می شود. پس از قرینه یابی و کشیدن طرح ابروها، طرح به فرد نشان داده می شود و در صورت تایید، مرحله انجام میکروبلیدینگ ابرو آغاز می شود.
3. جلسه میکروبلیدینگ ابرو
ابتدا از پد الکلی بر روی ابرو و پوست اطراف آن استفاده می شود تا هیچ گونه آلودگی و چربی بر روی باقی نماند. سپس داروی بی حسی بر روی ابرو زده می شود و در صورتی که فرد تحمل درد پایینی داشته باشد، روی آن حوله قرار داده می شود تا تاثیر بی حسی بیشتر شود. در این مرحله طرح ابرو کشیده می شود و پیگمنتر با قلم بلید که یک تیغه سوزنی است، خطوطی را در جهت تارهای ابرو ترسیم می کند. تمامی ابزار و وسایل مورد استفاده در این مرحله، با اسپری دکونکس ضد عفونی می شوند. این اسپری مخصوص ضد عفونی کردن وسایل فلزی است. پیگمنتر پیش از شروع کار، دست های خود را کاملا ضد عفونی می کند و حین کار نیز از دستکش استفاده می کند تا احتمال عفونی شدن ابرو به صفر برسد.
4. جلسه ترمیم ابرو
بعد از اتمام جلسه اول، پیگمنتر زمانی را برای جلسه ترمیم تعیین می کند. جلسه ترمیم میکروبلیدینگ ابرو معمولا دو ماه پس از جلسه اول است و تعداد جلسات آن به نوع پوست خشک یا چرب فرد بستگی دارد.
ابزاهایر مورد استفاده میکروبلیدینگ
برای انجام میکروبلیدینگ ابرو از ابزارهای خاصی مانند قلم بلید، انگشتی رنگ، براش، میکروبراش، فی براش، داروی بی حسی و تیغه سوزن استفاده می شود. تیغه سوزن معمولا از 10 تا 12 سوزن ریز در فرم های مختلف تشکیل شده است که هر یک برای نوع خاصی از ابرو مناسب هستند. برای تمیز کردن ابرو نیز از وسایلی همچون تیغ ابرو استفاده می شود.
مدت زمان انجام میکروبلیدینگ ابرو
پروسه میکروبلیدینیگ معمولا دو ساعت یا حتی بیشتر به طول می انجامد. بنابراین در صورتی که نگران درد آن هستید برای برنامه ریزی بهتر و دقیق تر می توانید پیش از جلسه با سالن مربوطه تماس بگیرید و در مورد مدت زمان انجام میکروبلیدینگ سوال کنید.
دوره نقاهت میکروبلیدینگ ابرو و جلسات ترمیم
زخم و خراش ناشی از میکروبلیدینگ ابرو معمولا 5 تا 6 هفته پس از جلسه نخست ترمیم می شود. البته این پروسه می تواند برای بعضی از افراد بسته به نوع پوست شان متفاوت باشد. به طور کلی اغلب افراد به یک جلسه ترمیم نیاز دارند که معمولا دو ماه بعد از جلسه اول انجام می شود و زمان دقیق آن به پیگمنتر بستگی دارد. با توجه به آنکه میکروبلیدینگ تاثیر کمتری بر روی پوست چرب می گذارد، بنابراین برای رسیدن به نتیجه مطلوب حداقل دو جلسه میکروبلیدینگ برای این افراد پیشنهاد می شود.
مزایای میکروبلیدینگ ابرو
مهم ترین مزیت های این روش به شرح زیر هستند:
– از آنجایی که تیغه قلم میکروبلیدینگ بسیار ظریف است و خطوط در جهت ابروهای شما زده می شوند، بنابراین ظاهری کاملا طبیعی دارد.
– میکروبلیدینگ روشی نیمه دائمی است و در صورت تمایل می توانید آن را پاک کنید.
– میکروبلیدینگ نسبت به روش های دیگر مانند تاتو درد کمتری دارد؛ زیرا در آن برش های سطحی تری بر روی پوست ایجاد می شود.
– در این روش دیگر نیازی به آرایش ابرو نخواهید داشت.
– میکروبلیدینگ روشی غیرتهاجمی است و موجب ریزش ابرو نمی شود.
– در صورتی که در پروسه میکروبلیدینگ اشتباهی رخ دهد، امکان تصحیح آن وجود دارد.
معایب میکروبلیدینگ ابرو
معایب اصلی این روش شامل موارد زیر می شود:
– میکروبلیدینگ ماندگاری کمتری رنگ نسبت به شیوه های مشابه دارد.
– با این روش بلافاصله به نتیجه مورد نظرتان نمی رسید؛ زیرا در دو هفته اول رنگ ابروها پررنگ است و کم کم به رنگ دلخواه شما نزدیک می شود.
– ماندگاری میکروبلیدینگ ابرو برای افرادی که دارای پوست چرب، کم خونی یا کم کاری تیروئید هستند کمتر می شود.
– میکروبلیدینگ ابرو روشی نیمه دائمی است و می تواند تا سه سال ماندگاری داشته باشد. بنابراین این روش برای افرادی که همیشه به دنبال مد روز هستند و ممکن است در مدت زمانی کوتاه چندین بار مدل ابروهای خود را تغییر دهند، مناسب نیست.
– در صورتی که پیگمنتر از مواد بی کیفیت و دارای سرب استفاده کند و فشار دست او هنگام کار نیز زیاد باشد، پوست بیشتر از حد معمول خونریزی می کند و تا زمان ترمیم زخم ها، ممکن است فرد دچار ریزش ابرو شود.
مدت ماندگاری میکروبلیدینگ ابرو و زمان ترمیم آن
میزان ماندگاری میکروبلیدینگ ابرو به نوع پوست هر شخص بستگی دارد و می تواند بین 1 تا 3 سال متغیر باشد. به عنوان مثال تاثیر میکروبلیدینگ زودتر از روی پوست چرب از بین می رود. به طور کلی پیشنهاد می شود میکروبلیدینگ را هر یک سال تمدید کنید تا ابروها همیشه در بهترین حالت خود باشند. زمان دقیق جلسه ترمیم را تکنسین میکروبلیدینگ تعیین می کند و بهتر است آن را پشت گوش نیاندازید.
میزان درد میکروبلیدینگ ابرو
میزان درد میکروبلیدینگ ابرو به آستانه تحمل درد فرد بستگی دارد و برای همه یکسان نیست. با این حال، تکنسین میکروبلیدینگ پیش از شروع کار از ژل بی حس کننده استفاده می کند و در حین کار نیز اگر تمایل داشته باشید ممکن است مجددا آن را تمدید کند. بنابراین میکروبلیدینگ ابرو درد غیرقابل تحملی نخواهد داشت.
با توجه به آنکه در بسیاری از کشورها از ژل سر کننده استفاده نمی شود، برای احتیاط می توانید پیش از جلسه از میکاپ آرتیست بخواهید که حتما از ژل بی حسی استفاده شود. میزان استفاده از داروی بی حسی و نحوه استفاده از آن نیز به میزان تحمل درد فرد بستگی دارد. منظور از نحوه استفاده از ژل، روش هایی است که برای تاثیرگذاری بیشتر ژل به کار برده می شوند. به عنوان مثال برای کسانی که تحمل درد پایینی دارند، یک حوله روی ژل و ابروها قرار می گیرد تا با گرم شدن تاثیر داروی بی حسی به حداکثر برسد.
مراقبت های قبل از میکروبلیدینگ ابرو
پیش از آنکه برای جلسه میکروبلیدینگ وقت بگیرید، با سالن زیبایی تماس بگیرید و لیستی از کارهایی که باید یا نباید انجام دهید را جویا شوید. هر تکنسین میکروبلیدینگ ممکن است قوانین و دستورالعمل های خاصی داشته باشد که می بایست پیش و پس از جلسه رعایت کنید. به عنوان مثال در بعضی موارد، مصرف یک ماده غذایی خاص یا انجام کاری ممکن است به کنسل شدن و عقب افتادن جلسه میکروبلیدینگ منجر شود. اما به طور کلی پیش از انجام میکروبلیدینگ باید مراقبت های زیر را انجام دهید:
– حداقل از دو هفته قبل از جلسه، از آفتاب گرفتن و ماندن در زیر آفتاب خودداری کنید.
– از یک هفته قبل، از لایه برداری شیمیایی، فیزیکی و فیشال پوست صورت پرهیز کنید.
– استفاده از محصولات حاوی رتینول و ویتامین A را از یک ماه قبل متوقف کنید.
– از یک روز پیش از جلسه میکروبلیدینگ ابرو ورزش نکنید.
– از سه هفته قبل بوتاکس نکنید.
– با توجه به آنکه موادی مانند روغن ماهی و ویتامین E خون را رقیق می کنند، مصرف آن ها را از یک هفته قبل قطع کنید.
– از سه روز قبل از جلسه میکروبلیدینگ وکس یا رنگ نکنید.
– حداقل از دو روز قبل نوشیدنی های الکلی مصرف نکنید.
– 24 ساعت قبل از جلسه داروهای رقیق کننده مانند آسپیرین یا ایبوپروفن مصرف نکنید.
– از یک هفته قبل از جلسه، ابروهای خود را با موچین یا وکس برندارید. بعضی از میکاپ آرتیست ها از شما می خواهند 6 تا 8 هفته پیش از جلسه میکروبلیدینگ ابروهای خود را برندارید.
– جلسه میکروی ابرو باید حداقل دو هفته بعد از آخرین باری باشد که آنتی بیوتیک مصرف کرده اید. دلیل آن این است که مصرف آنتی بیوتیک می تواند رنگ ابروها را تغییر دهد.
– پیش از جلسه میکروبلیدینگ حتما استحمام کنید تا پوست فاقد هرگونه آلودگی باشد. این در حالی است که پس از میکروبلیدینگ تا چند روز نباید دوش بگیرید تا پوست ترمیم گردد. در صورتی که بعد از میکروبلیدینگ، ابرو خیس شود یا بخار آب به آن بخورد، رنگ ابرو و حتی فرم آن می تواند تغییر کند.
– از ده شب پیش از میکروبلیدینگ، بر روی پوست پد الکلی و مرطوب کننده بزنید تا خشکی پوست از بین برود و میکروبلیدینگ نتیجه بهتری داشته باشد.
– از دمنوش های رقیق کننده مانند آویشن استفاده کنید.
– روز جلسه آرایش نکنید. برای دریافت بهترین نتیجه از میکروبلیدینگ، پوست باید فاقد هرگونه مواد آرایشی و چربی باشد.
مراقبت های بعد از میکروبلیدینگ ابرو
برخی از نکات مراقبتی پس از جلسه میکروبلیدینگ به شرح زیر است:
– از شوینده اسیدی یا لایه بردار بر روی ابروها استفاده نکنید.
– تا حد امکان به ابروهای خود دست نزنید.
– روبالشتی خود را به طور منظم بشویید و با روبالشتی و پتوی آلوده نخوابید.
– حداقل تا یک ماه از انجام فیشال، بوتاکس و لایه برداری پوست خودداری کنید.
– تا یک هفته پس از جلسه ورزش نکنید و به طور کلی از انجام فعالیت هایی که باعث تعریق می شوند خودداری نمایید. در صورتی که حتما باید ورزش کنید، ابتدا ابروها را با پماد آنتی بیوتیک کامل بپوشانید تا باکتری به خراش ها نفوذ نکند.
– تا یک هفته در معرض نور خورشید قرار نگیرید.
– تا ده روز پس از جلسه میکروبلیدینگ، از استحمام طولانی و تماس بخار با پوست اجتناب کنید.
– حداقل تا ده روز شنا نکنید و سعی کنید تا حد ممکن ابروها را خیس نکنید تا ترمیم یابند.
– تا ترمیم کامل ابروها، از استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی بر روی پوست آن ناحیه خودداری کنید.
– روزی دو مرتبه از روغن های گیاهی مانند نارگیل بر روی ابروها استفاده کنید. پیشنهاد می کنیم پیش از این کار با تکنسین میکروبلیدینگ مشورت کنید و در صورت ایجاد حساسیت و التهاب، استفاده از روغن را متوقف کنید.
– صبح و شب ابروها را با صابون آنتی باکتریال بشویید و آبکشی کنید و آن ها را با حوله تمیز یا دستمال کاغذی خشک کنید. دقت داشته باشید که صابون میان ابروها و روی پوست باقی نماند. تمامی این مراحل باید با ملایمت و به آرامی انجام شوند تا به پوست آسیب نرسد.
تفاوت میکروبلیدینگ ابرو با روش های دیگر
تفاوت اصلی میکروبلیدینگ با شیوه های مرسوم دیگر شامل موارد زیر می شود:
– میکروبلیدینگ و هاشور
هاشور از یک تیغه تک تشکیل شده است که خراشی یک تکه و واضح تر بر روی پوست ایجاد می کند. اما همان طور که پیش تر نیز گفته شد، ابزار میکروبلیدینگ از 10 تا 12 سوزن ریز در کنار هم تشکیل شده که نقاط بیشتری روی پوست به وجود می آورد و ظاهری محوتر و طبیعی تر دارد.
– میکروبلیدینگ و تاتوی ابرو
تاتوی ابرو تفاوت چندانی با میکروبلیدینگ ندارد و تنها تفاوت موجود این است که به جای رنگدانه، از جوهر در تاتوی ابرو استفاده می شود و تکنسین برش های عمیق تری بر روی پوست می زند تا جوهر بیشتر به عمق نفوذ کند. به همین علت تاثیر تاتوی ابرو بیشتر از میکروبلیدینگ است، اما طبیعی تر نیست. همچنین رنگ تاتو ممکن است بعد از مدتی تغییر کند و به رنگ آبی یا سبز تبدیل شود. بنابراین اگر به دنبال ظاهری طبیعی تر و نچرال هستید، میکروبلیدینگ گزینه مناسب تری است.
– میکروبلیدینگ و میکروپیگمنتیشن
تفاوت این دو، در ابزارهای مورد استفاده برای هر یک است. میکروبلیدینگ با قلم تیغه ای انجام می شود که الکتریکی نیست و بدون موتور و به صورت دستی کار می کند. تیغه میکروبلیدینگ از سوزن های ریز 10 تا 12 تایی تشکیل شده است و تکنسین با فشار و حرکت دست، طرح ابرو را می کشد. اما میکروپیگمنتیشن یک دستگاه الکتریکی دارد و با موتور و قابلیت تنظیم دور موتور کار می کند. به همین علت، میکروپیگمنتیشن ماندگاری بیشتری دارد که گاهی به 5 سال نیز می رسد.
از لحاظ نتیجه کار نیز، میکروبلیدینگ ظاهر طبیعی تری دارد؛ زیرا در این روش خطوط در راستای تارهای ابرو کشیده می شوند. اما در روش میکروپیگمنتیشن تمام کادر ابرو با رنگ پر می شود که به اندازه میکروبلیدینگ طبیعی نیست.
پاک کردن میکروبلیدینگ
یکی از مزایای این روش امکان پاک کردن یا تصحیح آن است. رنگدانه هایی که در میکروبلیدینگ ابرو استفاده می شود نوعی حلال دارند که به کمک آن پاک می شوند. در صورتی که بلافاصله پس از جلسه میکروبلیدینگ به فکر ریموو آن افتاده اید، پیشنهاد می دهیم کمی صبر کنید. بسیاری از خانم ها در ابتدا از شدت رنگ ابروها شوکه می شوند و می خواهند آن را پاک کنند. اما این رنگ به مرور زمان کمرنگ تر و طبیعی تر می شود. در نتیجه جای هیچ نگرانی نیست و پس از 7 تا 10 روز، رنگ ابرو به حالت مورد نظر شما تبدیل می شود. با این حال اگر به طور کلی از فرم یا نحوه انجام میکروبلیدینگ راضی نیستید، می توانید بدون هیچ مشکلی آن را پاک کنید.
عوارض احتمالی میکروبلیدینگ
در صورتی که نکات بهداشتی در پروسه میکروبلیدینگ رعایت نشود، خطراتی همچون ابتلا به بیماری های عفونی مانند HIV و هپاتیت و بیماری های باکتریایی وجود دارد. بنابراین در انتخاب سالن میکروبلیدینگ باید حساسیت بیشتری به خرج دهید. یکی از عوارض احتمالی دیگر میکروبلیدینگ این است که پوستی که تاتو دارد در برابر اشعه ام آر آی آسیب پذیر است و دچار سوزش و التهاب می شود. بنابراین، در صورت نیاز به تصویربرداری پزشکی، پزشک رادیولوژی را در جریان این مسئله قرار دهید. در موارد خاص تر ممکن است پوست فرد به جوهر یا ژل بی حسی استفاده شده حساسیت داشته باشد و واکنش های آلرژیک از خود نشان دهد.
موارد منع استفاده از میکروبلیدینگ
به طور کلی افرادی که شرایط زیر را دارند، نباید میکروبلیدینگ ابرو انجام دهند و بهتر است راه دیگری را برای فرم دادن به ابروهای خود پیدا کنند:
– مشکلات پوستی مانند اگزما و حساسیت
– باردار بودن
– مشکلاتی نظیر پسوریازیس و اسکلردرمی
– وجود زخم باز در اطراف ابروها
– بیماری های پوستی مسری مانند عفونت های قارچی و باکتریایی
– بیماری هایی مانند HIV و هپاتیت
– دیابت کنترل نشده
– بیماری های خود ایمنی مانند ام اس
– پوست کلوئیدساز
– مشکلات انعقاد خون
– تیروئید پرکار
– پوست خیلی چرب
– وجود تاتوی ابرو
تاتو روشی تقریبا دائم است و در لایه های عمیق پوست انجام می شود. بنابراین زمانی که می خواهید روی لایه های بالایی آن میکروبلیدینگ انجام دهید که روشی نیمه دائمی است، کار کمی دشوار می شود. میکرو باید رنگ تاتو را بپوشاند که گاهی به دلیل پررنگ و دائمی بودن تاتو، چنین کاری ممکن نیست. به همین دلیل پیگمنتر شاید از فرد بخواهد که ابتدا تاتوی ابرو را ریموو کند.
در صورتی که تاتو را ریموو و پاک کرده اید نیز باید این مسئله را با میکاپ آرتیست در میان بگذارید. تنها زمانی می توانید میکروبلیدینگ انجام دهید که از ریموو تاتوی ابرو مدتی گذشته باشد و زخم ها کاملا ترمیم شده باشند.
میکروبلیدینگ برای افرادی که تاتوی ابرو، تیروئید پرکار یا پوست خیلی چرب دارند ممنوع نیست، اما ملاحظاتی برای این کار وجود دارد که باید آن ها را در نظر گرفت و تعداد جلسات ترمیم برای این افراد نیز ممکن است بیشتر باشد.
بیشتر بخوانید
چگونه ابروهای پرپشت و زیبا داشته باشیم؟ دلیل ریزش ابرو
لوازم و ابزارهای آرایش ابرو – معرفی جدیدترین لوازم ابرو
بدون دیدگاه